سرطان پانکراس زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های پانکراس دچار جهش‌های ژنتیکی شوند که منجر به رشد غیرقابل‌کنترل و تشکیل تومور می‌گردد. اگرچه علت دقیق همیشه مشخص نیست، اما چندین عامل شناخته شده وجود دارد که خطر را افزایش می‌دهند:

عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی:

1. جهش‌های DNA: تغییرات در DNA سلول‌های پانکراس می‌توانند ژن‌های سرطانی (که رشد سلول‌ها را تحریک می‌کنند) را فعال کرده یا ژن‌های مهارکننده تومور را غیرفعال کنند و باعث ایجاد سرطان شوند.
2. سندرم‌های ژنتیکی ارثی: شرایطی مانند سندرم لینچ، جهش‌های BRCA و پانکراتیت خانوادگی می‌توانند خطر را افزایش دهند.

عوامل سبک زندگی و محیطی:

1. سیگار کشیدن: استفاده از دخانیات یکی از مهم‌ترین عوامل خطر سرطان پانکراس است.
2. چاقی: وزن اضافی بدن با التهاب مزمن و مقاومت به انسولین مرتبط است که ممکن است در ایجاد سرطان نقش داشته باشد.
3. رژیم غذایی: رژیمی که حاوی مقادیر زیاد گوشت قرمز و فرآوری‌شده و مقادیر کم میوه و سبزیجات باشد، ممکن است خطر را افزایش دهد.

شرایط پزشکی:

1. پانکراتیت مزمن: التهاب طولانی مدت پانکراس می‌تواند سلول‌ها را آسیب بزند و خطر سرطان را افزایش دهد.
2. دیابت: هر دو دیابت طولانی مدت و تازه تشخیص داده شده با سرطان پانکراس مرتبط هستند.
3. عفونت‌ها: برخی عفونت‌ها، مانند هلیکوباکتر پیلوری، ممکن است در این امر نقش داشته باشند.

سن و جمعیت‌شناسی:

1. سن: خطرابتلا به سرطان به طور قابل توجهی بعد از سن ۶۵ سالگی افزایش می‌یابد.
2. جنسیت و قومیت: مردان و برخی گروه‌های قومی، مانند یهودیان اشکنازی، ممکن است خطر بیشتری داشته باشند.

درک این عوامل می‌تواند به افزایش آگاهی و ارتقای اقدامات پیشگیرانه کمک کند.